Zaczęło się od naszego małego Camino, które biegnie przez Toruń – pewnego dnia, jak już wiecie, postanowiłem wreszcie wyruszyć za muszlami, które ciekawiły mnie od jakiegoś czasu. Wyruszyłem więc. Droga jak inne, mogłoby się wydawać. Taka bliska, nasza – czy może być piękna? Jest. Od niej też zaczęła się cała reszta.
Nowe recenzje!! Jakie emocja książka wywołuje? Co przekazuje? Co z niej zostaje w głowie czytelnika? Po opublikowaniu ostatnich dwóch książek wciąż zadaję sobie te pytania. Męczą mnie, nie dają spokoju. Czekam na jakiś odbiór, opinię, parę słów. I recenzje zaczynają już napływać…
New reviews !!What emotions does the book cause? What it conveys? What remains in the head of a reader after reading it? Recently, after publishing two books, these questions whirl in my head incessantly. They don’t put me at rest. I’m waiting for some opinion, a few words. And the reviews are starting to knock on my door…
Lubię oglądać zdjęcia. Przypływają wtedy wspomnienia, dawne dni na nowo odżywają. Mam sporo zdjęć na telefonie, co jakiś czas je przeglądam. Podobne uczucie wywołuje we mnie spojrzenie na muszlę św. Jakuba, która wisi w moim pokoju. Od paru dni obok niej, na półce tu przy biurku, leży odznaka.
„(…) Wędrujemy piaszczystą drogą przez las w Cierpicach. Jak Forrest Gump powtarzam sobie: „Skoro doszedłem aż tutaj, czemu nie pójść dalej?”. Słońce przyjemnie ogrzewa nasze twarze. Wieje lekki wietrzyk, gałęzie drzew cicho skrzypią. Niebo nabrało idealnie błękitnej barwy. Po chwili docieramy do polany w Jarkach. Niedaleko, za opuszczonym domem płynie Czytaj dalej…
„(…) Zatrzymujemy się przed kościołem św. Jakuba w Toruniu. Wpatruję się w jego figurę, która góruje nad naszymi sylwetkami-figurę patrona pielgrzymów. Pod naszymi stopami znajduje się muszla-znak, za którym będziemy podążać. Przekraczamy bramę i zmierzamy do zakrystii. Przed chwilą skończyła się msza. Wewnątrz księża dyskutują, jak długo powinno trwać kazanie, Czytaj dalej…
„(…) Zaczynamy w Ciechocinie, poranny deszcz powoli ustaje, ponure chmury ustępują z nieba. Mamy przed sobą cały dzień drogi, która prowadzi głównie przez lasy. Nie ma tu oszałamiających widoków ani zabytków do zwiedzania, ale też nie potrzebuję żadnej z tych rzeczy. Czuję prostą i niezmienną obecność otaczającej mnie natury. Zagłębiamy Czytaj dalej…
” (…) Jest już późno. Opuszczam wzgórze zamkowe i ponownie zagłębiam się w uliczki Golubia-Dobrzynia, które wyprowadzają mnie z miasta. Przy metalowym krzyżu skręcam w prawo, w drogę opadającą w las. Szlak wiedzie prosto aż do samego Ciechocina. Przyspieszam kroku, staram się oddychać równomiernie. Jestem tu tylko ja, droga i Czytaj dalej…
” (…) Na szafce, obok muszli oraz książek opisujących szlak św. Jakuba, stoją portrety przedstawiające Chopina. To właśnie tutaj polski kompozytor, jeszcze jako młody chłopak, spędzał wakacje w 1824 i 1825 roku. Czternastoletni Fryderyk przyjeżdżał, aby odwiedzić swojego kolegę, Dominika Dziewanowskiego. Mimo swego wątłego zdrowia był zachwycony atrakcjami wiejskiego życia. Czytaj dalej…
Z radością informuję, że właśnie do kiosków wchodzi bieżący numer katolickiego tygodnika „Niedziela” 24/2015 z 14-06-2015, gdzie w części ogólnopolskiej ukazał się mój wywiad z Wojciechem Cejrowskim pt. „Od radości do świadectwa”. Jest trochę o stand-upie, radosnym wyznawaniu wiary, spotkaniach z Bogiem w dżungli oraz w Arizonie. Zapraszam do kiosków Czytaj dalej…
„(…) Analizujemy przewodnik po szlaku oraz przypominamy sobie ostatnie muszle, które widzieliśmy na drzewach. Wygląda na to, że jednak idziemy w dobrą stronę. Postanawiamy zejść ze ścieżki, zbliżyć się do torów i iść wzdłuż nich, aby dotrzeć do miasta. Za pół godziny zaczyna się Msza św., na którą chcemy zdążyć. Czytaj dalej…