Cukinia to warzywo uniwersalne. Można jej użyć do zrobienia tarty, zupy, francuskiego ratatouille, zielonego koktajlu czy nawet ciasta. A jako że od początku lipca w ogrodzie jej nie brakuje, wymyślam z cukinią dosłownie wszystko.
Cieniutkie warstwy ciasta francuskiego, przypominające płatki kwiatów, okalają budyniowy krem. Jest on lekko skarmelizowany z wierzchu, a ciasteczka podawane są na ciepło – chrupiące i rozpływające się w ustach. Pasteis de nata to jeden z 7 cudów kulinarnych Portugalii… ale czy warto wybierać się po nie aż do Belem?
Nieustannie dziwię się, jak bardzo kuchnia związana jest z naszymi emocjami: świadczy o gustach, a czasem nawet poglądach na świat; przywołuje wspomnienia z przeszłości i sama w sobie wiele mówi o podejściu do życia. Niekiedy jeden przepis potrafi zawierać w sobie mnóstwo przeżyć, wydarzeń, kolorów, zapachów – kuchnia zamyka w sobie pewien czas. Odkryłem właśnie przepis na słodki, prowansalski wypiek, który od teraz zawsze będzie mnie przenosił do świąt Wielkiej Nocy.
Na południu Francji każdy region ma swoje croquants: są to różne wariacje ciasteczek z migdałami, do których, zależnie od tradycji, dodaje się miodu lub cukru, a czasem nawet oliwek, jak w Carpentras. Ciasteczka te podobne są do włoskich biscotti. Dlaczego nazywają się croquants? Parce que on les croque – możecie łatwo wyobrazić sobie dźwięk, jaki powstaje przy ich jedzeniu. Nie bez powodu w regionie Marsylii nazywają te ciastka casse-dents, czyli dosłownie: zębołamacze.
Kuchnia angielska jednak istnieje. Bubble&Squeak to tradycyjne danie angielskie, serwowane w barach, szkolnych stołówkach i wszędzie, gdzie tylko się da. Idealne na angielską pogodę. Przygotowuje się je z resztek z poprzedniego dnia: ziemniaków, cebuli, kapusty i mięsa. Już sama nazwa jest pociągająca: podobno oddaje dźwięki trawiącego żołądka. Bubble&Squeak, brzmi super, co nie?
Czy jest coś lepszego niż kubek gorącej czekolady w zimowe popołudnie, kiedy wracasz do domu z chłodnego i wietrznego świata, aby ogrzać się przed kominkiem? Czas naprawdę powinien być wtedy odmierzany takimi kubkami: a ja właśnie odkryłem przepis na gorącą czekoladę, którym jestem absolutnie zachwycony i którym zaraz się z Wami podzielę. Oczywiście nie zabraknie również ognia w kominku, a przede wszystkim opowieści.
Już kilka razy na blogu wspominałem o legendzie, która krąży w regionie Camargue, czyli francuskim Dzikim Zachodzie: podobno do wybrzeży Prowansji przybyły kiedyś Trzy Marie, te same, które pierwsze zobaczyły zmartwychwstałego Jezusa. Cyganie wierzą, że wśród nich była również służąca Sara, a szersza wersja tej opowieści mówi, że towarzyszyli im także Apostołowie, którzy następnie zaczęli ewangelizację na tym terenie. Wydarzenie to upamiętniają navettes: tradycyjne, słynne w całej Prowansji ciasteczka.
Boże Narodzenie we Francji stało się w większości regionów świętem komercyjnym, w czasie którego zwyczaje nie są tak silne jak w Polsce. Mimo to w Prowansji tradycja jest wciąż żywa i niezwykle barwna.
Zgodnie z tradycją, 13 grudnia, czyli w święto św. Łucji, powinno się piec drożdżówki z serem i szafranem lub słodkie pierniczki. My trochę zmieniliśmy ten zwyczaj, piekąc według własnego przepisy Babeczki św. Łucji.
Jesień w Prowansji oznacza przede wszystkim trzy rzeczy: mistral, pieczone kasztany oraz soupe au pistou. Z pierwszym nie warto się zapoznawać, bo o paskudny, zimny wiatr, od którego można oszaleć. O pieczonych kasztanach już kiedys pisałem, a teraz chciałbym odkryć przed wami soupe au pistou!