Zapraszam na spotkanie w Toruniu 6 kwietnia 2016 o godzinie 19:00 w HANZA CAFE ul. Piekary 28 w czasie którego zabiorę Was w podróż po francuskich winnicach . Wino jest jednym z najlepszych sposobów na poznanie Francji. Zawiera w sobie przeszłość tego kraju, kulturę, a także historie wielu ludzi, rodzin Czytaj dalej…
W 2009 w lokalu Laurent w Paryżu Wielkie Europejskie Jury podjęło się ślepej degustacji najlepszych win z regionu Bordeaux, które są jednocześnie jednymi z najlepszych win świata. Pośród nich było Grand Vin de Reignac, które jednak nie należy do ścisłej czołówki win z rodzaju Premiere Grand Cru Classe z St. Emilion. Degustowano wina horrendalnie drogie, których cena nie schodziła poniżej 150 euro, a czasem docierała i do tysiąca – były wśród nich produkty tak znanych winnic jak Château Cheval Blanc, Château Ausone czy Château Petrus. Jednak to Grand Vin de Reignac za niecałe 15 euro wylądowało na zaszczytnym drugim miejscu.
„To nie było łatwe lato dla winorośli. Silne słońce prażyło ich liście niemiłosiernie. Była susza. Niektóre winorośle padły, innym kurczyły się liście – kiedy liście kurczą się i zwijają, oznacza to, że winorośl naprawdę cierpi”, opowiada Denis Chastel Suzet, właściciel Château Portier, kiedy spacerujemy po jego posiadłości.
„Och, a więc znacie się na winach!”, wykrzykuje Martine Cherpaz, gdy podczas smakowania jednego wina czerwonego dodaję, że wyczuwam nutkę ziołową. Wtedy Lucien Cherpaz wyciąga kolejne butelki win, które różnią się rodzajami, rocznikami czy sposobem winifikacji. Przez następną godzinę degustujemy i rozmawiamy – to zadziwiające, ile można rozmawiać o winie.
Pod koniec XII wieku Templariusze przybyli do Chateneuf du Pape. Zbudowali fortecę, kościół, a także posadzili pierwsze winorośle. Jak inni Templariusze, odeszli na początku XIII wieku i jakiś czas później Avignon stał się mieszkaniem dla kolejnych papieży, zaś Châteauneuf-du-Pape ich letnią rezydencją. Na przełomie XII i XIII wieku wina te rozsławił Czytaj dalej…
„Arlette siedziała za biurkiem i patrzyła uważnie na ludzi, którzy przekraczali próg”, opowiada z uśmiechem Etienne Portalis z Chateau Pradeaux, „Poznawała po uśmiechu. Obserwowała ich i jeśli jej się nie spodobali, nie sprzedawała im wina. Zupełnie, jakby miała komuś powierzyć swoje dziecko pod opiekę”.
Stoję w piwnicy Domaine Tempier, przede mną leży kilkanaście ogromnych, dębowych beczek, w których dojrzewa czerwone wino. W powietrzu unosi się jego zapach: mieszanka historii winnicy i historii ludzi, którzy się nią zajmowali.
Do Château de Pibarnon prowadzi wąska, piaszczysta dróżka pnąca się po zboczu wzgórza. Jadąc, mijamy pojedyncze domki, wystrzelające wysoko w błękit nieba cyprysy, stare drzewa oliwne. Masywne, drapieżne skały otaczają morze o barwie lazuru. Słońce świeci jasno. Dróżka, wijąc się, wkracza pomiędzy rozległe pola winorośli.
Winorośl rośnie na kamienistej sprażonej słońcem ziemi. Wymaga opieki przez cały rok. Jej pędy są przycinane, a gdy nadchodzi lato, usuwa się najmniejsze kiście, by dostarczyć więcej soków odżywczych większym winogronom. To nie marnotrawstwo, ale dbałość o dobry smak. Lecz po winobraniu, który rozpoczyna się najczęściej na początku września, około Czytaj dalej…
Château Vannières, założone w XVI wieku przez zarządcę miasteczka Le Castellet. Grube, średniowieczne mury otoczone przez zielone pola winorośli. Wino, które przekazuje nam opowieści o historii, daje siłę życia i wzrasta, dojrzewa razem z nami.