Gdzie leży granica normalności? Madeleine Louarn odpowiada: w ogóle jej nie ma. Jako dowód przedstawia sztukę o szalonym Ludwiku II Bawarskim pt. „Ludwig, un roi sur la lune”, przygotowaną przez aktorów niepełnosprawnych umysłowo z Atelier Catalyse.
Od 6 do 24 lipca trwa siedemdziesiąta edycja największego festiwalu teatralnego w Awinion. Mam dobre wieści: będę tam! Bezpośrednie relacje z kilku dniu festiwalu będziecie mogli czytać na naszym blogu.
„Mówi się, że tam, skąd widać wieżę kościoła w St. Emilion, tam wszędzie robi się wyśmienite wino”, opowiada ze śmiechem Veronique Barthe, ponownie siedząc za kierownicą samochodu.
Po obiedzie postanowiliśmy odwiedzić Chateau d’Arcole, drugą winnicę, którą w całości zajmuje się jej mąż,a zarazem enolog, Philippe Gardere. Właśnie docieraliśmy na miejsce: był to niezbyt duży budynek otoczony 5 ha winorośli. Znajduje się on w apelacji St. Emilion i rzeczywiście widać stąd wieżę kościoła.
„Winnica to nie jest spokojny biznes. Wystarczy chwila i możesz wszystko stracić”, tłumaczy mi Veronique Barthe, gdy jedziemy do Château La Freynelle. Coraz bardziej oddalamy się od St. Emilion, wjeżdżając na teren apelacji Entre deux Mers, która jest położona nie między dwoma morzami, a rzekami: Garonne oraz Dordogne. Jest ciepłe, leniwe południe, asfaltowa droga prowadzi nas pomiędzy polami winorośli. „Praca na winnicy jest tak interesująca, że dotyka wszystkiego. Mnóstwo rzeczy jest tutaj połączonych: dobre wino, sprzedaż, relacje z klientami…czasem naprawdę nie ma chwili wytchnienia.”, Veronique nie mówi tego ze zmęczeniem, a z pasją, radością w głosie. (więcej…)
„W Beaujolais każda winnica ma parcele w różnych crus, jak Moulin a Vent czy Fleurie”, wyjaśnia Vincent Wallays, gdy siedzimy przy stole, degustując wina Chateau du Chatelard. „Ma to na celu większe bezpieczeństwo winnic, jeśli chodzi o nieprzewidziane zmiany pogodowe. Winorośle z Morgon nie obrodzą, to zawsze zostaną jeszcze inne crus. W tym roku była straszna susza i dużo winorośli jej nie przetrwało, ale dzięki tym, które zostały, o małych, wysuszonych owocach, wino będzie lepsze, bardziej skoncentrowane. I to w każdej z crus”.
Jest późne popołudnie. Pusta sala, na podłodze ostatnie wstążki i kilka balonów. Cisza charakterystyczna dla imprezy, która dopiero co się skończyła. Dwie osoby – mężczyzna i kobieta – wynoszący z sali to, co zostało po zabawie. Parkujemy camperem obok budynku. Wysiadam i idę w stronę gospodarzy.
W 2009 w lokalu Laurent w Paryżu Wielkie Europejskie Jury podjęło się ślepej degustacji najlepszych win z regionu Bordeaux, które są jednocześnie jednymi z najlepszych win świata. Pośród nich było Grand Vin de Reignac, które jednak nie należy do ścisłej czołówki win z rodzaju Premiere Grand Cru Classe z St. Emilion. Degustowano wina horrendalnie drogie, których cena nie schodziła poniżej 150 euro, a czasem docierała i do tysiąca – były wśród nich produkty tak znanych winnic jak Château Cheval Blanc, Château Ausone czy Château Petrus. Jednak to Grand Vin de Reignac za niecałe 15 euro wylądowało na zaszczytnym drugim miejscu.
„To nie było łatwe lato dla winorośli. Silne słońce prażyło ich liście niemiłosiernie. Była susza. Niektóre winorośle padły, innym kurczyły się liście – kiedy liście kurczą się i zwijają, oznacza to, że winorośl naprawdę cierpi”, opowiada Denis Chastel Suzet, właściciel Château Portier, kiedy spacerujemy po jego posiadłości.
Arles jest miastem o wielu twarzach. Spotykają się w nim słońce południowej Francji, dzikość i tradycje Camargue, francuskiego Dzikiego Zachodu, emocje i wigor corridy oraz sentyment do obrazów Van Gogha. To miasto, które było kiedyś najważniejszą kolonią rzymską. Do dziś, spacerując jego uliczkami, można odnaleźć ślady pobytu Rzymian. Punktem centralnym Czytaj dalej…
„Och, a więc znacie się na winach!”, wykrzykuje Martine Cherpaz, gdy podczas smakowania jednego wina czerwonego dodaję, że wyczuwam nutkę ziołową. Wtedy Lucien Cherpaz wyciąga kolejne butelki win, które różnią się rodzajami, rocznikami czy sposobem winifikacji. Przez następną godzinę degustujemy i rozmawiamy – to zadziwiające, ile można rozmawiać o winie.